Easter (Paskalya) Yumurta Bayramı

Bugün yeni ayın ikinci günü ve dolunaydan sonraki ilk Pazar. Paskalya Bayramı her yıl gündönümünden sonraki ilk doluna sonrası Pazar kutlanıyor. Şimdi bir sürü özel gün varken neden Paskalya bayramını anlatıyorum değil mi?
Cuma günü posta kutumda kilisedeki Easter (Paskalya) kutlamalarına davetiye buldum. Kutlama tabi ki kilise’deydi. Gideyim mi gitmeyim mi diye karar veremezken pazar sabahı 8.30’da uyandım, 9.30’da başlayacak olan ve evime sadece iki blog uzaklıkta olan kutlamaya farklı dinleri ve kültürleri tanımak amacı ile gitmeye karar verdim. Burada San Francisco’da olma amacım da zaten farklı dinleri ve farklı kültürleri tanımak değil miydi?
Bugün neden önemli Hristiyanlar için? Çünkü Hazreti İsa’nın dirilişini kutluyorlardı. Tamamen dini bir tören olacağı ön yargısı ile gittiğim kilise beni gerçekten şaşırttı. Çünkü kilise’nin ortasına bir sahne kurulmuş, dekor üç boyutlu ağaçlardan oluşuyordu ve gittiğimde bir müzik grubu şarkı söylüyordu. Sözleri Tanrı’yı ve İsa’yı anlatan. Sözler projeksiyondan da yansıtıldığı için herkes şarkıya eşlik edebiliyordu. İç sıkıntısı ve kararsızlıkla gittiğim kilise bir andan beni içine kavramış,  “evet iyi ki buradayım” hissini uyandırmıştı.
Şarkılardan sonra Papaz Chris İsa’nın dirilişinin, herkesin içinde Tanrı’yı (Lord diyorlardı ve bu kelimeyi çok sevdim) ve İsa’yı bulduğu anda olacağını iletti. Papazdan çok spritüal yaşam koçuydu sanki.  Sonra da bunu nasıl yapabileceğimizden bahsetti. İçimizde devleşen, bizi ele geçiren korkulardan kurtulduğumuzda İsa ve Tanrı sen de doğacaktı. Bunlarla nasıl baş edebilirdik? Sadece güvenmek ve bırakmak! Güvenerek bıraktığımız seçimlerimizi yaptığımızda her şey kendiliğinden dönüşecekti. Cehennem olan hayatımız cennetine kavuşacaktı. Hadi yapalım!
Paskalya Bayramı
Yer: San Francisco, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Titreşimlerle Yaşıyoruz

Resim
“Titreşimleri duyularımızla algılayabileceğimiz şekilde indirgeyen enerjiye madde deriz. Madde diye bir şey yoktur.”  Albert Einstein En son yazımda duygu ve düşüncelerimizin ikisinin de titreşimler yaydığını anlatmıştım. Meraklısı için bugün bu konularla ilgili biraz daha bilgi vermek istiyorum. Madde dediğimiz şey aslında bizim sadece duyu organlarımızla algıladığımız titreşimde olan enerjiler. Evrendeki gördüğümüz görmediğimiz her şey titreşir ve her şey bir enerjidir. Düşüncelerimizin titreşme frekansı gözümüzün algılayabileceğinden çok yüksek seviyede olduğu için düşüncelerimizi ve duygularımızı görmeyiz. Cansız kabul ettiğimiz bir taş yavaş titreşir, bitki biraz daha hızlı hatta bitkilerin de kendi içlerinde titreşimleri arasında farklar var, mesela gül yüksek titreşimli bir bitki ve yapılan araştırmalar sonucunda gül kokusunun insanın titreşimlerini yükseltiği belirlenmiş, gül banyoları da sezgisel olarak bunun bir sonucu olsa gerek. H ayvanlar da bitkilerden hızlı,
Devamı

Lambadaki Cin

Resim
Hepimiz "Lambadaki Cin"in karşımıza çıkmasını ve "Dile benden ne dilersen!" demesini şüphesiz isteriz. Peki o cin gerçekten varsa ve lambamız da her zaman bizimleyse fakat biz bu lambayı doğru şekilde ovamadığımız için Cinimiz bizimle buluşamıyorsa... Bütün bir hayatı Sevgili Cinimizi bekleyerek geçirirken, o bizim burnumuzun dibinde hatta ondan bile daha yakınsa... Ne güzel olurdu değil mi? Cinimiz ile buluşmak, hayallerimizi anlatmak, yapmak istediklerimizi ve merak ettiklerimizi paylaşmak. Hatta kendimize bile itiraf etmekten korktuğumuz tüm duygularımızı en yalın bir şekilde açığa çıkarsak. Hayal kırıklıklarından korkmadan sadece en saf halimiz ile paylaşsak, birlikte dönüştürsek ve deneyimlesek. Bu Cin'in kim olduğunu bilmiyor olabilirsiniz ama her an size sizden daha yakın bir şekilde onun içindeki potansiyeli görmenizi, keşfetmenizi bekliyor. Çok mu merak ettiniz! Bilinçaltınız. Hani her şeyi depolayan hiçbir şey unutmayan, en ufak hücreniz
Devamı

Zihin Kapısı

Resim
Zihnimiz sadece beyninizin içinde değildir. Bunu şimdilerde birçok kişi biliyor. Zihni tarif etmek gerekirse onu en iyi anlatan kelime “bir alan” diyebiliriz. Bizler kendi zihninlerimizin yarattığı alanların dışında çok daha büyük alanların bir parçasıyız. Kendi zihnimizin yarattığı alan, aile bireylerimizin yarattığı alanlar, şehrimizin, bölgemizin, ülkemizin ve dünyamızın yarattığı alanlar iç içe geçmiş kümeler gibi düşünebiliriz ve hepimiz birbirimizi etkiliyoruz. En ufak bir parçadaki değişim, en dıştaki en büyük alanı etkiliyor. Bugünlerde bunların etkisini çok daha fazla hissediyoruz. Çünkü insanlık bir kapıdan geçti, geçtiğimiz kapının etkisini yaşayabilmemiz eski alışkanlarımızı geride bırakabilmemize bağlı. E ski olan inanç kalıplarımızı, davranış şekillerimizi, izlediklerimizi, dinlediklerimizi, yemek alışkanlıklarımızı, düşündüklerimizi, yaptıklarımızı sorgulama zamanı geldi. Düşünün şimdi, küçük bir evde yaşamaya alışmışsınız ve kendinize bir anda on odalı bir villa a
Devamı