İçimizdeki Çocuk
Hiç kayıp bir ruh gibi oradan oraya savrulduğunu hissettin mi? Yanlış yerde yanlış zamanda olduğunu. Hiç kimsenin seni anlamadığını, burada bu dünyada yaşamanın anlamsız olduğunu. Ya tüm bunlara isyan ederken bir taraftan da bunun verdiği suçluluk duygusuyla kendine kızdığını. O kadar çok yaşamışızdır ki bu duyguları hepimiz. Kızdıkça üzüldükçe daha da diplere inmişizdir. Şimdi bu duyguları hisseden her kim varsa size sesleniyorum. Hadi kalk! Dik dur! İçine dön! İçindeki çocuğu hatırla. Ne yaşadıysa ne yaptıysa bildiği bilebildiği, en iyisi bu olduğu için yaptı. Şimdi o çocuğa içindeki çocuğa şefkat gösterme zamanı. Şimdi hatırlama zamanı. Şimdi o çocukla gurur duyma zamanı. "Hey içimdeki minik çocuk! Seni kutluyorum, sen çok cesursun. Çok çabaladın. Çok çalıştın. Sen çok değerlisin." deme zamanı. O çocuk başarıyı, takdiri, sevgiyi hakkediyor. Aslında o ruhunu takip etme yolunu arıyor. İşte o anda sen ona sarıldığında anda doğru yolu buluyor ve ağlamayı bırakıyor v